Yıldızlardan haber getiren melek
Zaman ve mekânın sabır bahçeleri
Cesaretim , alevden bir gömlek
Ruhumun sırrı, yaşamın hikmetleri.
Uykularımı besleyen zafer rüyası
Renklerin neşesi, alaca sabahta
Azaplı tereddütler, yıldız kasırgası
Ruhumun katıksız ekmeği, hayatta.
23.07.1980 İstanbul
Müziğin cümleleri, yıldızlı mistik geceler
Solmuş resim edası, gölge yürüyüşler
Uzaklardaki hatıra, bir yastıkta uyuyanlar
Birbirlerinin rüyalarına çoktan yabancılar.
Gemilerin uğramadığı açık deniz yalnızlığı
İçimizdeki özlemin kış güneşi yabancılığı
Bize kapalı cennet bahçeleri kuytuluğu
Yaşadığımız, iç alemin meçhul yolculuğu.
21.12.2023 İstanbul
Yıldızların sofrasında,
Ayın dilini bilen rüyada
Uykularına sızan insanlar.
Yaradılışın ilk sabah gizi,
Uyunan şehir, zaman denizi
Sis düdüklerini selamlar.
Zamandan çıkmış gibisin
Esmer bulut parçası gülüşün
Güneş avcısı çocuk eller.
02.12.2004 İstanbul
Kesif karanlığa adeta serpilmiş yakarış
Büyük acılardan müteşekkil şanlı direniş
Kimliği kollarına yazılan kanatsız melekler
Günlerdir kanat çırpmıyor gökte güvercinler
Nereden geldiği görülmeyen parıltılar
Birlikte ölmemek için ayrı yatan çocuklar
Çocukların ölüm sırasını beklediği vatan
Gazze’de fosfor denizinde duran zaman
25.11.2023 İstanbul
Seni ilk gördügümde küçük bir bebektin
Baban, bu benim direnen Filistinim dedi
Annen, bu benim tarihim Filistinim dedi
Ah! şirinim, Şirin. Filistinim
Ben senin gözlerinde Filistin’i gördüm
Saçlarında Gazze açıklarındaki dalgaları
Sesinde Filistin şarkılarını dinledim.
Baban sana Filistinim diye sarılırdı
Annen seni Filistinim diye koklardı
Bilseydim, Ah! O günlerde kaderini
Ah! şirinim, Şirin. Filistinim
Seni Filistinim diye kucaklardım
Senden sonra, her sabah Şirinim doğacak
Anneler Şirinim diye ninniler söyleyecek.
Sen Filistinim, Şirinim, büyüdün anne oldun
Kızlarını göremedim; Filistin deyince görüyorum
Kızlarını kucaklayamadım, Füze evinize düşünce
Şirinim, şirin Filistinim diye kucaklıyorum.
Ah! şirinim, Şirin. Filistinim
Kalbim Şirinim diye atacak, senden sonra
İnsanlığım Filistinim diye sızlayacak.
14.10.2023 İstanbul
Not: Şirin, dostumun biricik şiriniydi. Gazze’siydi, Filistiniydi.
Kendisini ve ailesi Uzun yıllar evvel Universitede tanımışdım.
Ailesinin tüm bireyleri; karısı, şirin kızı ve 2 kız torunu bir füze saldırısında şehit oldu.
Allah rahmet eylesin.
Rengarenk yapraklar sonbahar rüzgarı misali dolanır rüyalarımda, sarar bulutlar.
Gözlerin sonbahar kadar güzel.
Güneşin sıcaklığı gülümser uykumun soğukluğunda, salınır çiçekler ateş saçlarında.
Sözlerin sonbahar kadar müjdeli.
Sonbahar anılarımız yaşlanır solan yapraklar misali,hayatımızın son deminde sonbahar yağmuru yaşanır.
Saçların sonbahar kadar dağınık.
07.03.1979 İstanbul
Yanıp sönen güneşin şavkı
Yosun kokar denizin aşkı
Denize düşen ay manzarası
Yüreğimi dağlar hayat tasası
Erkenden yola çıkan yelkenli
Meçhul limana varmış, belli
Özlemle beslenen hayâl âlemi
Hasret kuşu besler dünyamı
02.04.1989 İstanbul
Yağmur olsam bilirdim nereye düşeceğimi
Güneş olsam bilirdim ne zaman doğacağımı
Ta içime bakıyor gecenin yıkıcı karanlığı
Geçmeyi bilmeyen dakikaların yalnızlığı
Boyun eğmeyecek kadar dik başlı ruhum
Gölgelerden ağ içine yakalanmış huzurum
Karanlık sulara ağır ağır batan yırtıcı gemi
Kendi yuvasından atılmış, izliyor gölgemi.
15.08.1982 İstanbul
Yaratılmanın ışığında uyanıyordu yeryüzü
O an öylesine güzeldi ki gülüyordum
O an öylesine güzeldi ki ağlıyordum
Maddenin zerresinin büyüdüğü cennet
Ruhum yepyeni dünyada ağlayan ziynet
Işığa tutuna tutuna rüyaya dalıyordum
Günün sarı ışık şafağında aydınlanıyordum
Sevgiyi kucak kucak dağıtıyordu gökyüzü.
12.08.2023 İstanbul
Sensizliğin ince dokunmuş hayalleri
Beynime gömülen masumiyet sözleri
Duygularıma sahip hatıralar, kavgalar
Işığın yaprakları gibi çırpınan rüyalar
Kuşun göğsünü kabartıp yükselmesi
İradem, her bir yanım çocuk bahçesi
Mezarlık taşlarını okuyan saklı yaşam
Sessizliğinde, kendini arayan adam.
29.07.2023 İstanbul
ŞİİR DÜNYAM 